(Saguinus oedpius)

Tamaryna białoczuba

Rząd: Naczelne
Rodzina: Pazurkowcowate
Gatunek krytycznie zagrożony wymarciem. Samiec asystuje przy porodzie, odbiera i liże noworodka, opiekuje się młodymi, podaje je do karmienia samicy.

Występowanie

Lasy deszczowe i tereny krzewiaste północnej Kolumbii.

Charakterystyka

Długość ciała 20-28 cm, ogona 36-42 cm, masa 300-560 g. Krępa budowa ciała, szeroka, skąpo owłosiona twarz, nagie uszy, długi puszysty ogon. Okrywa włosowa od jasnoszarej do rdzawobrunatnej, spód ciała i kończyny jasnoszare-białożółte. Długie białe włosy tworzą rodzaj czuba na tyle głowy.

Odżywianie

Wszystkożerna: owoce, owady, pająki, małe kręgowce, ptasie jaja, kwiaty.

Tryb życia

Nadrzewny, aktywna w ciągu dnia. Porusza się na czworakach, dość daleko skacze. Żyje w małych grupach rodzinnych. Oznacza terytorium wydając świergotliwe, piszczałkowate odgłosy i trele podobne do ptasich.

Rozmnażanie i rozwój

Monogamiczna, ciąża 160-170 dni. W ciągu roku jeden miot, 1-2 młode, które wychowują oboje rodzice. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 15 miesięcy. Żyje 8-15 lat.

Ciekawostki

Gatunek krytycznie zagrożony wymarciem. Samiec asystuje przy porodzie, odbiera i liże noworodka, opiekuje się młodymi, podaje je do karmienia samicy.

Powrót do wszystkich zwierząt