Rasa osła domowego, pochodząca z bagnistego regionu Poitou (zachodnie wybrzeże Francji). Jest to jedna z największych i najrzadszych ras osła.
U samców wysokość w kłębie wynosi do 150 cm, a masa ciała do 350 kg. Klacze są nieco mniejsze. Bardzo duża, masywna głowa i bardzo długie uszy, dłuższe niż u innych ras. Kopyta mają również większe niż u innych osłów. Charakterystyczna oryginalną okrywą włosową zwaną „cadanette”. Zwisająca w luźnych strąkach sierść, jest dużo dłuższa i bardziej miękka niż u innych osłów, powinna być strzyżona. Umaszczenie może być ciemnobrązowe, ciemnorude lub czarne, podbrzusze, chrapy oraz obwódki oczu zawsze są białego koloru.
Trawa, gałęzie, siano, warzywa.
Osły te wykorzystywane były przede wszystkim do kryć klaczy, celem produkcji mułów. Obecnie muły nie są już tak szeroko wykorzystywane jak kiedyś, z tego powodu osły Poitou stały się zwierzętami ozdobnymi. W roku 1977 populacja światowa wynosiła jedynie 44 osobników, obecnie liczba ta wzrosła do 400, z czego szacuje się, iż jedynie 180 osobników jest czystej krwi. Od 1884 roku prowadzona jest Księga Rodowodowa dla tej rasy. Głównymi ośrodkami hodowlanymi są w Niemcy.
Osioł Poitou to prawdziwy ośli arystokrata. Rasa ta powstała w czasach cesarskiego Rzymu. Jego nazwa pochodzi od francuskiej prowincji Poitou, gdzie został wyhodowany.
