Cała Afryka od północnych terenów półpustynnych do Przylądka Dobrej Nadziei na południu.
Gatunek małego kota ważący od 6 do 20 kg. Długoś ciała od 60 do 105 cm. Ubarwienie w kolorach brązu, w zależności od podgatunku może być jaśniejsze lub ciemniejsze, na brzuchu biała sierść. Charakterystyczne długie uszy zakończone pędzelkami, czarne na tylnej stronie, do poruszania nimi karakal używa 20 mięśni. Na pysku czarne znaczenia- cieniowanie w okolicach oczu i poduszek z wibrysami, aż do górnej wargi i nosa.
Zjada gryzonie, małe antylopy, ptaki, gady oraz ryby.
Karakal poluje głównie nocą i świtem, mało aktywny w dzień, gdy temperatura nie przekracza 20 stopni. Jest samotnikiem, łączy się w pary na czas rui. Terytorium jednego osobnika wynosi około 220 km² w przypadku samca, a tylko około 57 km² w przypadku samicy.
Ciąża trwa 70-79 dni, w miocie 1-4 młodych. Pobierają pokarm od matki przez około 4 miesiące, dojrzewają w ciągu 15 miesięcy, ale samodzielność uzyskują już ok. 10 miesiąca. Karakale dożywają 16 lat.
Karakal jest niezwykle sprawnym drapieżnikiem. To najszybszy spośród małych kotów. Ma znakomite przyspieszenie, jest również niesamowitym skoczkiem. Potrafi wyskoczyć na 2 metry wzwyż, a z rozbiegu skoczyć w dal 4,5 m.
